een buiging voor de nieuwe dag

ik maak een buiging
voor de nieuwe dag
dat ik die in liefde eren mag.

wie ben ik ?

wie ben ik ?

als ik , wie ik dacht te zijn , niet blijk te zijn . . .

als ik mijn werk ,
mijn spullen ,
mijn ideeën ,  opvattingen
en ook mijn (levens)verhaal
niet
blijk te zijn . . .

als alles wat ik vast kon houden , geen houvast blijkt . . .
als alles wegvalt . . .

wat leeft er verder ?
ben ik dat ?

als je goed en heel stil kijkt , luister je liefde,
is er liefde , is er verwondering , is er omarming .

Is  er  alleen  maar  Liefde .

te groot voor woorden
vredig-volledig
zichzelf .

kijken in stilte geeft ruimte

kijken in stilte
geeft ruimte

aan de constante stroom van leven
aan de schoonheid in elk mens
aan armen

die zichtbaar
durven omarmen

in het moment van liefde
dat ik ben.